Esenyurt’ta, işçi bir baba ve ev hanımı bir annenin 4 çocuğundan biri olarak dünyaya gelen M.D., uyuşturucu tuzağına düşen binlerce gençten yalnızca biri.
M.D.’nin hikayesi 8 yaşında bali, 9 yaşında diğer uyuşturucu madde türlerini kullanmasıyla başladı. Bu nedenle ailesini, evini ve okulunu bırakmak zorunda kalan M.D., bağımlılıktan kurtulmak için gittiği rehabilitasyon merkezinde düzenlenen kurs ve seminerlerle, hayatında temiz bir sayfa açmak için çabalıyor.
“Uyuşturucu madde içmekten yorulmuştum”
Uyuşturucuyla arkadaş ortamında tanıştığını aktaran M.D., yaşadıklarını şöyle anlattı:
“Arkadaşlarıma özendiğim için 9 yaşında okuldan kaçıyordum. Arkadaşlarım da benden büyük 15-16 yaşında kişilerdi. Onlar madde kullanınca, ben de özenip içiyordum. Böyle devam etti. Ailem uyuşturucu madde kullandığımı öğrenince beni dövdü ancak dayak beni bağımlılıktan uzaklaştırmadı. ‘Siz beni dövdünüz, ben daha çok içeceğim’ diye insan inat ediyor. Babam cezaevine girdikten sonra daha çok madde içmeye başladım. 14-15 yaşındayken 6-7 yıldır sigarada içiyordum.”
Uyuşturucudan kurtulmak için ailesinin desteğiyle tedavi gördüğünü ancak daha sonra tekrar başladığını dile getiren M.D., “Eve gitmiyordum, arkadaşlarımın yanında kalıyordum. Bağımlıyken çok sinirli oluyordum, arkadaşlarım benden çekiniyordu. Krize girdiğim zaman kapı ve pencere kırıyordum. 3 kere intihara kalkıştım. Son anda beni hastaneye yetiştirdiler. İntihar girişiminde ilaç içtim, kendimi kestim, artık gerçekten yaşamaktan ve uyuşturucu madde içmekten yorulmuştum. Dişlerim bile kalmadı. Fiziksel olarak görünümüm çok değişti. Okulumu da bıraktım, uyuşturucuya başladıktan sonra. Aslında başarılı ve zeki bir çocuktum. Artık çevremdeki insanları da kaybetmeye başladım” diye konuştu.
“Annemin sevgisini anladım”
M.D., hayatının git gide karardığını fark ederek, uyuşturucu tedavisi konusunda artık kararlı olması gerektiğini anladı.
Çeşitli rehabilitasyon merkezlerinde tedavi gören M.D., 5 aydır uyuşturucu madde kullanmadığını ve bağımlılıktan kurtulmaya başladığını belirtti.
Yaklaşık iki aydır, Esenyurt Belediyesi Yeni Başlangıçlar Gençlik Merkezi’ne gittiğini, burada gün boyunca takı tasarımı, kitap okuma, masa tenisi gibi birçok aktiviteye katıldığını ifade eden M.D., “Evde de ailemle birlikteyim, mutluyum. Bağımlı olduğumda hergün kavga oluyordu, artık evde huzur var, kavga olmuyor. Mutluyum. Bağımlı olmayı bıraktım ve şimdi yeni bir hayat başladı. Annemi çok seviyordum ama o dönemde üzerime geldiği için çok kızıyordum. Şimdi ise 10 yıl sonra annemin sevgisini anladım. Annemden yeni doğmuş gibi annemi fark ettim” diyerek duygularını anlattı.
“Aileleri için değil, kendileri için tedavi olsunlar”
Uyuşturucu bağımlısı gençlerin öncelikle ailelerine karşı dürüst olması gerektiğini vurgulayan M.D., sözlerine şöyle devam etti:
“Bağımlı olan gençler tedavi merkezlerinden çekinmesin. Aileleri için değil, kendileri için tedavi olsunlar. Tedavi sürecinde sabırlı olsunlar, istenildiği takdirde evden dışarı çıkmasınlar. Bir seneye yakın aileleriyle zaman geçirsinler. Tedavide bir sene başarılı olunduğunda, madde bağımlılığı yavaş yavaş azalıyor. Benim de hedefim önce bir sene, sonra ömür boyu uyuşturucu bağımlılığından kurtulmak.”
Uyuşturucu bağımlılığı tedavisi görmeye devam ettiğini, gelecekte de en büyük hayalinin çalışıp bir araba almak, yuva kurmak olduğunu dile getiren M.D., liseyi dışardan bitirmek istediğini de sözlerine ekledi.
Kaynak: AA
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.